Reżyseria: Alfred Hitchcock
Gatunek: Psychologiczny, Dreszczowiec
Czas trwania: 112 minut
Obsada:
James Stewart: L.B. "Jeff" Jefferies
Grace Kelly: Lisa Carol Fremont
Thelma Ritter: Stella
Wendell Corey: Porucznik Thomas J. Doyle
Raymond Burr: Lars Thorwald
Fotograf L.B. "Jeff" Jefferies (James Stewart) w wyniku wypadku łamie nogę i na pewien czas zostaje unieruchomiony w swoim mieszkaniu. W ciągu dnia odwiedza go pielęgniarka Stella (Thelma Ritter), która pomaga mu powrócić do zdrowia oraz jego piękna dziewczyna Lisa (Grace Kelly). Jednak przez większą część dnia Jeff pozostaje sam i z nudów zaczyna przyglądać się życiu swoich sąsiadów.
Śledzi on ich codzienne zwyczaje, problemy, zainteresowania. Poznaje on kobietę w średnim wieku, która szuka swojej prawdziwej miłości, dlatego w tym celu często chodzi do pobliskiej kawiarni. Muzyka i jego codzienne spotkania towarzyskie przy cudownej muzyce. Młodą baletnice, małżeństwo które aby wyprowadzić swojego psa spuszcza go po linie w koszyku z balkonu oraz mężczyznę i jego żonę mieszkających na przeciwko. To właśnie historia ostatnich zwraca uwagę Jeffa.
W pewną deszczową noc Jeff zauważa mężczyznę Larsa Thorwalda (Raymond Burr), który wynosi z bloku ogromną walizkę. Cała sytuacja wyglądała podejrzanie, aczkolwiek nie na tyle aby coś móc podejrzewać, jednak następnego dnia i w ciągu kolejnych Jeff zauważa zniknięcie żony, mężczyzny. Jeff zaczyna podglądać i interesować się życiem sąsiada bardziej niż dotychczas i dochodzi do wniosku, że zamordował on własną żonę, a ciała pozbył się w walizce kilka dni wcześniej. Lecz nikt początkowo nie wierzy w jego opowieści, z czasem zaczynają mu pomagać w rozwikłaniu zagadki Lisa, Stella i przyjaciel Jeffa, który jest policjantem.
Jednakże dziwne zachowanie sąsiada i zniknięcie jego żony, może być zwykłym zbiegiem okoliczności, tak przynajmniej wskazują na to dowody, ale Jeff jest przekonany, że pani Thorwald została zabita. Lars, który nie podejrzewa, że ktoś może go podglądać i domyślać się co zrobił, zaczyna pakować biżuterie żony i jej rzeczy do ogromnej walizki i nadaje ją do wysyłki. W ciągu dnia wykonuje on połączenia telefoniczne, co jak zauważył Jeff są telefonami poza miastowymi, wieczorne wyjścia oraz czyszczenie zestawu noży utwierdza Jeffa w swoich przekonaniach.
W celu znalezienia dowodów, pewnej nocy gdy mężczyzna wychodzi z domu, dziewczyna Jeffa, Lisa zakrada się przez okno do mieszkania sąsiada i znajduje obrączkę żony. Niestety w czasie przebywania Lisy w domu państwa Thorwald'ów wraca Lars i przyłapuje kobietę na włamaniu. W tym czasie Jeff wzywa policję, aby uratować Lisę, ponieważ grozi jej niebezpieczeństwo. W całym zdarzeniu Lars zauważa obserwującego akcję Jeffa i orientuje się w sytuacji, w której się znalazł. W czasie gdy Jeff wysyła Stelle by wpłaciła kaucje za aresztowaną Lise, zostaje on sam w domu co wykorzystuje Lars by pozbyć się świadka....
Film daje widzowi możliwość wejścia w role obserwatora, ponieważ wszystkie sceny obserwacji nakręcone są z perspektywy okna mieszkania Jeffa. Co dodatkowo stwarza poczucie bycia tam.
Film bardzo mi się podobał, ze względu na płynność akcji, bo choć całość rozgrywała się z prawie jednej perspektywy i w jednym miejscu, różnorodność sytuacji, zawarty humor i wciągnięcie w całą sytuację dał mi osobiście możliwość we wspólnym rozwiązaniu zagadki wraz z bohaterami. Jestem osobą dość dużo mówiącą, wręcz gadułą zwłaszcza na filmach, ponieważ lubię analizować scenę po scenie. I tak denerwuje to prawie każdego, kto ogląda ze mną film, ale po jakimś czasie większość robi to samo, tyle że ja jestem w tym mistrzem. Wracając do myśli, ten film mnie jednak na tyle wprowadził w świat produkcji, że poddałam się i dałam możliwość analizowania sytuacji, głównemu bohaterowi. W pewnym sensie utożsamiałam się z osobą Jeffa co dodatkowo daje mi jeszcze lepsza wrażenia.
Ocena: 9,5/10
"Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć."
- Alfred Hitchcock
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz